چهارمین جشن تجلیل از هنرمندان تئاتر اوز به روایت تصویر

هارولد پینتر ، متولد 10 اکتبر 1930 و درگذشته 24 دسامبر 2008 ، در شرق لندن است. او نمایشنامه نویس ، فیلمنامه نویس ، کارگردان و بازیگر انگلیسی بود. دوران مدرسه را در شرق لندن و در محله ( هکنی ) ، گذراند و در رشته های دوی سرعت و کریکت فعالیت کرد. پینتر در همان دوران ، در نمایش های مدرسه بازیگری می کرد و شعر می نوشت. او سپس به آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک رفت ، اما دوره ی تحصیلی اش را کامل نکرد. بعد از ان پینتر به آموزشگاه مرکزی تئاتر رفت و مشغول فعالیت شد. دوران حرفه ای خود را به عنوان نمایشنامه نویس ، با نگارش ( اتاق ) در سال 1957 آغاز کرد. هارولد پینتر در سال 2005 برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او که از سال 2002 به سرطان کبد مبتلا گشته بود سرانجام در سال 2008 چشم از جهان فرو بست. پینتر در سال 1950 اولین اشعارش را منتشر کرد و به خاطر اجراهای شکسپیر مشهور شد. از سال 1951 تا 1957 با تورهای تئاتر سنتی سفر و نقش های تاریخی و عمدتا شکسپیر را بازی کرد. در این سالها با نام ( دیوید بارون ) بازی میکرد. نمایشنامه جشن تولد او در سال 1958 در تئاتر لیریک لندن به روی صحنه رفت و به دلیل ابعاد افسانه ایش با شکست فاحشی روبرو گشت و فقط یکهفته روی صحنه بود ، اما بعدها بیش تر از دیگر نمایشنامه هایش به روی صحنه رفت. او را به عنوان مبتکر سبک نمایش جدید با نام ( کمدی آزارنده ) می شناسند. هارولد پینتر به عنوان یکی از بانیان تئاتر پوچ گرایی معرفی شده است. در بعضی از نمایشنامه های وی همانند پیشخدمت گنگ و یا جشن تولد ، شخصیت ها با پوچی در ابعاد مختلف روبرو می شوند. این پوچی بعضی اوقات خنده دار است ولی هدف پینتر آن است که به واقعیت برسد. شخصیت های پینتر دیدی چند وجهی از زندگی ارایه می دهند.  پس از دری چهارمین جشن تجلیل از هنرمندان تئاتر اوز به روایت تصویر...

یکشنبه عصر مورخ 22 بهمن ماه 1402 ساعت 18 ، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان اوز. نقد و بررسی تئاتر بالابر غذا به کارگردانی جعفر کمالی با حضور 12 نفر از عوامل اجرا و دوستان تئاتری آغاز گشت و تا ساعت 21 ادامه یافت. با اینکه اتاق جلسات اداره گنجایش 30 نفر را دارد و از قبل نیز اعلام کرده بودیم برای جلسه نقد و انتظار داشتیم حداقل 20 نفر در جلسه حضور داشته باشند ، اما باز هم برای نقد اول پس از سالها که اصلا نقدی در کار نبود به شکل منظم و دقیق ، همین 12 نفر را هم به فال نیک می گیریم و انشاءالله دوستان همت کنند در نقدهای آتی حضوری فعال تر داشته باشند. نکته ها و گفتمان های نقد کننده ها و پاسخ عوامل اجرا عیناا به شرح ذیل : ** جعفر کمالی کارگردان اثر : نقد باعث رشد عوامل تئاتر خواهد شد. اولین معضل برای ما در انتخاب متن ، بازیگر بود و ما ناچار دنبال متنی می گشتیم که به این متن برخوردیم و دیدیم چقدر جای کار دارد. شاید بالابر غذا بهترین متن پینتر نباشد اما قسمتی که شامل سرگشتگی و آن چیزی که با حال جامعه همسو باشد را انتخاب کردیم که برای خود من ، یک در انتظار گودوی دیگر بود و ملاک انتخاب بنده نیز همین بود .در متن کارکترها دو مرد بودند و ما ناچار می بایست آن را تبدیل به یک خانم می کردیم و این از نظر کاراکتری چیزی بود که شاید کمتر زاییده شده است ، بخصوص نمود آن و نقش در حالت های مختلف در اجرا و حتی این موضوع در صحبت هایش بخصوص علاقه به فوتبال و ... مشهود است. ابتدا با تحلیل اینکه قرار است در جامعه ایرانی اجرا شود روبرو گشتیم و با تحلیل متن پیش رفتیم و البته بیشتر کار بر رودی دوش خانم پیمانی بود که بایستی تلاش مضاعفی می کرد تا به واقعیت نقش برسد. ** فروغ هاشمی رییس اداره : با تمام خوبی هایی چهارمین جشن تجلیل از هنرمندان تئاتر اوز به روایت تصویر...

تئاتر اوز سالهای سال است که از لحاظ مادی در سطح بد که نه ، در سطح اسفناکی به سر می برد و انگار یا کسی فریاد رس نیست و یا شاید هم خود دوستان تئاتری نمی خو.اهند کسی فریاد رس آنها باشد. در زمان تصدی اینجانب در مصاحبه ای که با پیام اوز دانشگاه آزاد داشتم همه پیشرفت های تئاتر را نام بردم و گفتم دوستان تئاتری با هزینه کاملا شخصی و با رنج و زحمت چندین ماهه یک تئاتر را بروی صحنه میبرند و تماشاگر محترم یا خوشش می آید چند بار خواهد دید و کمی از لحاظ مادی به نفع گروه خواهد شد و یا خوشش نمیاد و گروه ضرر خواهد کرد. همان موقع هم گفتم وضع حساب مالی تئاتری ها بسیار بد است و حتی برای یک کلاس آموزشی هم پول نیست. در همان موقع انجمن نواندیشان که بایستی از انها تشکر کرد بابت اینکه اقلا داد ما به جایی رسید کمکی کردند که البته برای تئاتر بزرگ اوز ناچیز بود اما ما ان را به فال نیک گرفتیم و گفتیم در آینده از گوشه کنار این شهر بزرگ و پر از خیرین بزرگوار ، بیشتر کمک خواهد شد ، لیکن درد مالی تئاتر اوز همچنان پابرجاست و این قصه ته ندارد. عزیزی می گفت وقتی نداریم خوب نون و ماست می خوریم اما ...... خوردن نون و ماست از اول هم در تئاتر اوز انگار مرسوم بود ، همان زمان ها که دوستان برای بروی صحنه بردن یک تئاتر هزاران مشقت را به جان می خریدن چون عاشق تئاتر بودن . نسل قبل با همین نون و ماست گذران کرد ولی آیا نسل جدید هم نون و ماست خواهد خورد؟ نمی گویم نسل جدید عاشق نیست و تئاتر را نمی فهمد ، اتفاقا هم عاشق تر است و هم بهتر می فهمد چون تمام ان چیزی که الان در دسترس نسل جدید است از فضای مجازی تا حقیقی ، ذره ای در نسل قبل وجود نداشت. نسل قبل با هم دعوا می کردند و در نقد های تئاتر از خجالت هم در می آمدند و بعد دوست چهارمین جشن تجلیل از هنرمندان تئاتر اوز به روایت تصویر...